احتمالاً تا به حال در مورد سونوگرافی با پزشک خود صحبت کرده اید و یا ممکن است تحت سونوگرافی قرار گرفته باشید. سونوگرافی (که اولتراسوند یا سونوگرام نیز نامیده می شود.) یکی از ارزشمندترین روشهای ارزیابی بارداری است.
اگرچه پزشکان، بیمارستانها و شرکتهای بیمه چندان در مورد زمان انجام سونوگرافی در بارداری و اینکه آیا هر زن بارداری باید تحت سونوگرافی قرار گیرد یا خیر توافق ندارند، اما مطمئنا این روش از جایگاه ویژه ای برخوردار است. مشخص شده است که سونوگرافی در بهبود نتیجه بارداری مؤثر است. سونوگرافی یک آزمایش غیرتهاجمی است و کاربرد آن هیچ خطر شناخته شده ای ندارد. در ایالات متحده سالانه نزدیک به میلیونها سونوگرافی در بارداری انجام می شود!
در سونوگرافی از امواج صوتی با فرکانس بالا استفاده می شود که به وسیله انتقال جریان متناوب به یک گیرنده تولید می شوند. برای بهتر شدن تماس گیرنده با پوست، نوعی ماده ژل مانند روی پوست می ریزند. گیرنده روی شکم و بالای رحم حرکت می کند.
امواج صوتی از گیرنده خارج می شوند و پس از عبور از شکم، به لگن می رسند. امواج صوتی با برخورد به بافتهای مختلف، مجددا به سوی گیرنده باز می گردند. این بازتاب امواج صوتی را می توان با «رادار» در هواپیماها و کشتی ها مقایسه کرد.
بافتهای مختلف جنین، سیگنالهای سونوگرافی را به صورت متفاوتی بازتاب می کنند و بنابراین می توانیم آنها را افتراق دهیم. حرکت را نیز می توان تشخیص داد، بنابراین می توانیم حرکت جنین یا بخشهای مختلف بدن او را نیز (مانند ضربان قلب) افتراق دهیم. می توان در هفته ۵ یا ۶ بارداری ، با سونوگرافی ضربان قلب جنین را مشاهده کرد.
سونوگرافی می تواند حرکات جنین را مشخص کند. حرکت بدن و اندامهای جنین را می توان در هفته چهارم رویانی (هفته ۶ بارداری ) مشاهده کرد. برخی از مواردی که پزشک شما از سونوگرافی کمک می گیرد، عبارتند از:
کمک به تشخیص زود هنگام بارداری
مشاهده اندازه و سرعت رشد رویان یا جنین
تشخیص وجود دو یا چند قلویی
اندازه گیری سر، شکم یا استخوان ران جنین برای تعیین مرحله بارداری
شناسایی جنین های مبتلا به سندرم داوون
تشخیص ناهنجاری های جنینی مانند هیدروسفالی و میکروسفالی
تشخیص ناهنجاری های اعضای داخلی مانند کلیه ها یا مثانه
اندازه گیری میزان مایع آمنیوتیک برای تخمین سلامت جنین
شناسایی مکان، اندازه و بلوغ جفت
تشخیص ناهنجاری های جفتی
تشخیص اختلالات یا تومورهای رحمی
تعیین مکان یک آی . یو. دی (وسیله داخل رحمی )
افتراق بین سقط خودبه خودی ، بارداری خارج رحمی و بارداری طبیعی
همراه با آزمایشهایی مانند آمنیوسنتز، نمونه برداری از خون بندناف از راه پوست (PUBS) و نمونه برداری از پرزهای جفتی (CVS)،برای تعیین موقعیتی مناسب برای انجام هر آزمایش.
ممکن است از شما خواسته شود که پیش از انجام سونوگرافی ، آب زیادی بنوشید.
مثانه شما جلوی رحم قرار گرفته است. پس وقتی مثانه خالی باشد، مشاهده رحم سخت تر است زیرا پایین استخوانهای لگن قرار می گیرد. استخوانها، سیگنالهای سونوگرافی را تضعیف می کنند و تفسیر تصویر ایجاد شده، دشوار خواهد بود. وقتی مثانه پر می شود، رحم از داخل حفره لگن بالا می آید و مشاهده آن راحت تر است. مثانه در این حالت مثل پنجره ای عمل می کند که می توان از میان آن، رحم و جنین درون آن را مشاهده کرد.
آزمایشهای سونوگرافی مختلف. در بسیاری از نقاط دنیا، سونوگرافی سه بعدی (۳ – D) وجود دارد که تصاویر دقیق و شفافی از جنین داخل رحم فراهم می کند. این تصاویر به قدری شفاف هستند که تقریبا مانند یک عکس، می باشند.
این تست تقریبا مشابه سونوگرافی ۲ بعدی است، تفاوت آن است که نرم افزار کامپیوتری ، این تصویر را به یک تصویر سه بعدی ، «ترجمه» می کند. معمولاً زمانی از این نوع سونوگرافی استفاده می شود که وجود ناهنجاری های جنینی مورد تردید باشد و پزشک بخواهد که دید دقیق تری داشته باشد. آزمایشهای سونوگرافی سه بعدی جنین با نقایص شناخته شده تولد می تواند اطلاعات اضافی را آشکار کند که در تشخیص و درمان کمک می کند. با این روش می توان وسعت ضایعه را بررسی کرد و برنامه درمانی آن را طراحی کرد .
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.